Vriend, bedenk waarover wij te zamen spraken.Was het de moeite waard, de stilte te verbreken,
om elkaar van dergelijke nietigheden deelgenoot te
maken?
Zo kwetteren toch twee vogels met elkander,
terwijl de stroom, zonder zijn strenge loop te onderbreken,
zijn golven ruisend zeewaarts voert,
de ene na de ander.
Ontwaakt in u niet een gevoel van leegheid,
wanneer gij nagaat hoe op deze wijze, jaar na jaar,
niets dan gezwets uit u en uit de ander
voort zal komen,
terwijl inmiddels naar de schoot der Godheid,
naar oceanen van de Wijsheid, wateren zó klaar,
dat zij de sterren spiegelen, rusteloos en machtig
stromen?
Christian Morgenstern
Geen opmerkingen:
Een reactie posten