Sprokkels - uit het boek van Mirdad

«Hoe minder men bezit, hoe minder men bezeten wórdt. Hoe meer men bezit, hoe meer men bezeten wordt. Hoe meer men bezeten wordt, hoe minder men wordt geacht. Hoe minder men bezeten wordt, hoe meer men wordt geacht.»
----

«Maar waarom ben ik een dwaas?»
«Omdat u zeven broden meeneemt voor een reis van zeven levens.»
«Had ik er dan zevenduizend moeten meenemen?»
«Welnee, helemaal geen!»
«Wilt u mij dan vertellen dat ik zulk een lange reis had moeten ondernemen zonder enige mondvoorraad?»
«De weg die niet voorziet in wat de reiziger nodig heeft, is geen weg om te gaan.»

----

Gelukkig zij, die zonder staf gaan, wánt zij struikelen niet.
Gelukkig zij, die zonder huis zijn, wánt zij zijn thuis.
Alleen struikelaars - zoals wij ­behoeven een staf tot stut.
Alleen de aan-huis-geketenden - zoals wij ­behoeven huis of hut.