woensdag 4 maart 2009

De Middernachtelijke Zon

Als men op mijn sterfdag mijn kist zal dragen
Denk dan niet dat ik verdrietig ben om de wereld te verlaten.
Treur niet om mij en roep niet ach en wee;
Je loopt dan in de val van de duivel en dat is pas erg.

Als je mijn lijkbaar ziet, roep dan niet: 'scheiding! Scheiding!'
Voor mij betekent dat uur eenwording en ontmoeting.
Als je me in het graf laat zakken, roep dan niet: `Vaarwel! Vaarwel!
'Want het graf is een sluier over de gemeenschap van het paradijs.

Ga na het zakken op zoek naar de opstanding.
Verliezen zon of maan soms iets bij hun ondergang?
Wat in jouw ogen een ondergang lijkt te zijn, is in feite een opgang.
Het graf is een kerker volgens jou,maar het is juist de bevrijding van de ziel.
Elk zaadje dat je in de aarde stopt, komt tot groei.

Waarom twijfel je dan aan het zaad dat uit mensen bestaat?
Elke emmer die je laat zakken, komt vol weer te te voorschijn.
Uit de put gekomen, kreeg Jozef een nieuw leven,
dus waarom zou je treuren?

Sluit je mond in deze wereld en open hem pas in het hiernamaals,
Opdat jouw vreugdezang in de hemel,
voorbij elke plaats en grens, weerklinkt.

Roemi Divan-e Sjams-e Tabrizi, Ode F. 911
Uit: De Middernachtelijke Zon
Stichting Uitgeverij Oase, Zoetermeer, 2000

Geen opmerkingen: