vrijdag 18 december 2009

Sterven

Ik sta 's ochtends aan de rand van de zee.
Er komt een zeilboot voorbij
die vertrekt naar de oceaan.

Hij is prachtig, hij is het leven zelf.
Ik kijk hem na tot hij aan de horizon is verdwenen.
Naast mij zegt iemand: 'Hij is weg'.

Weg waar naartoe?
Hij is weg uit mijn blikveld, dat is alles.
Zijn mast is nog altijd even hoog,
zijn romp nog altijd even sterk.

Zijn verdwijning uit het blikveld
betreft mij, niet hem.

En juist op het moment
dat iemand naast mij zegt 'Hij is weg',
staan er anderen op een ander strand
die blij naar de horizon wijzen
en die roepen: 'Daar komt hij!'.

William Blake (1657-1727)

2 opmerkingen:

will-Art zei

Mooi beeld waarbij een gevoel, een gedachte opkomt van 'zo is het!'

Floppy zei

Leven,
geniet elk moment van blijdschap.