Als ik sterf, zou ik willen zo sterven, dat niets mij hier nog vasthoudt, dat ik reeds geheel geworden ben wat ik ben: oneindig, eeuwig, wezen der dingen, waarheid, zodat er voor mij geen verschil zal te merken zijn tussen de efemere verschijning mens, die ik formeel was, en de onbeperkte werkelijkheid die zich door deze efemere mens even heeft uitgedrukt.Het is deze onbeperkte werkelijkheid, dit absolute dat mij, ik hoop het, volledig zal leeggemaakt hebben van het egoïstisch ik en zijn onbelangrijke begoochelingen, zodat ik sereen en objectief, technisch correct, als eeuwige, tijdloze golf kan verder gaan in de eeuwige, tijdloze zee, in de integraal weergevonden totaliteit van het mogelijke.
Erik van Ruysbeek
(Uit: Van fysica tot metafysica)
Schilderij Johfra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten