De ontembare vrouw - citaat

Er is een gezegde dat luidt dat de leermeester verschijnt als de leerling eraan toe is. Dit wil zeggen dat de leermeester komt als de ziel, niet het ego, eraan toe is. De leermeester komt als de ziel roept – en gelukkig maar, want het ego is er nooit helemaal aan toe. Als het alleen maar aan het ego lag om de leermeester naderbij te brengen, zouden we het ons hele leven zonder leermeester moeten stellen. We zijn gezegend, omdat de ziel haar verlangen kenbaar blijft maken ondanks ons ego dat voortdurend van mening blijft veranderen.

Citaat uit: De ontembare vrouw als archetype in mythen en verhalen – Clarissa Pinkola Estés

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 13

29
Het iets is een wonder
het niets is een wonder
maar een afgrond van niet-weten
richt ze in ons tegen elkander op.
Het wonder van de geest,
het wonder van de stof,
een diepere afgrond van weten
verzoent ze in ons met elkaar.

Achter de duizelingen
van de oorsprong
zijn de kiemen onvindbaar.

30
Waar twee of drie zijn
is eenheid niet
en is de Vader verborgen.
Slechts één wil ik zijn
slechts één kan ik zijn
één met de Vader
rechtstreeks uit de Ongrond
volledig in het volledige duizel in duizel.

All the World’s a Stage -

All the world’s a stage,

And all the men and women merely players;

They have their exits and their entrances,

And one man in his time plays many parts,

His acts being seven ages.

At first, the infant,

Mewling and puking in the nurse’s arms.
Then the whining schoolboy, with his satchel

And shining morning face, creeping like snail

Unwillingly to school.

And then the lover,

Sighing like furnace, with a woeful ballad

Made to his mistress’ eyebrow.

Then a soldier,

Full of strange oaths and bearded like the pard,

Jealous in honor, sudden and quick in quarrel,

Seeking the bubble reputation

Even in the cannon’s mouth.

And then the justice,

In fair round belly with good capon lined,

With eyes severe and beard of formal cut,

Full of wise saws and modern instances;

And so he plays his part.

The sixth age shifts

Into the lean and slippered pantaloon,

With spectacles on nose and pouch on side;

His youthful hose, well saved, a world too wide

For his shrunk shank, and his big manly voice,

Turning again toward childish treble, pipes

And whistles in his sound.

Last scene of all,

That ends this strange eventful history,

Is second childishness and mere oblivion,

Sans teeth, sans eyes, sans taste, sans everything.

by William Shakespeare

Gustav Meyrink - Walpurgisnacht (4)

Alles in de uiterlijke wereld berust op de merkwaardige wet van het 'plus' en 'min' teken.De "Lieve Heer", zo schijnt het, zou de wereld hebben geschapen. Heeft u zich ooit afgevraagd, of het niet het spel van het "ik"was? Sinds de mensheid kan denken, zijn er elk jaar wel duizenden geweest, die in het sentiment van de zogenaamde - de onwaarachtige! - 'deemoedigheid' zwelgden. Niets anders dan masochisme, bedekt met het manteltje van zichzelf voorliegende kwezelarij! Dat noem ik in mijn taal het 'min' teken. En zulke 'mintekens', zich ophopend in de loop der tijd, werken in het rijk van het onzichtbare als een zuigend vacuüm. Dat roept dan een bloeddorstig, smart voortbrengend sadistisch 'plusteken' op, een wervelstorm van demonen, die zich bedienen van de hersenen van de mensen, om oorlogen te ontketenen, moord en doodslag te verwekken. Iedereen is een instrument, alleen weet hij het niet.

Slechts het 'Ik' is geen instrument; het staat in het Rijk van het Midden, ver van het plus en minteken. Al het overige is instrument, het een het werktuig van het ander. Het onzichtbare is instrument van het 'ik'.

Gustav Meyrink - Het Groene Gezicht (1)

Natuurlijk is het paradijs geen plaats maar een toestand. Het leven op aarde is immers ook niets anders dan een toestand. Het vraagstuk van het paradijs is een tweesnijdend zwaard. Men kan er velen onherstelbaar mee kwetsen als je zegt dat er daarboven alleen maar beelden zijn.

Beelden? Hoe bedoelt u dat?

Ik zal het u met een voorbeeld verduidelijken. Mijn vrouw - u weet dat ze jaren geleden gestorven is - hield ontzaglijk veel van mij - en ik van haar. Nu is zij aan 'gene zijde' en droomt dat ik bij haar ben. Dat ik niet werkelijk bij haar ben, maar alleen mijn 'beeld', weet zij niet. Als ze het wist, zou het paradijs een hel voor haar zijn. Iedere stervende die overgaat vindt aan gene zijde de beelden van hen naar wie hij verlangt heeft en hij gelooft in hun realiteit. Ook de beelden van de dingen waaraan hij zijn hart verpand heeft.

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 12

27
o wereld
u aanvaard ik
maar ga door u.
o sabbat
mijn leven is enige sabbat
die in het hart
van de Vader boort
innerlijk en zonder vormen.

28
Blindheid uit dronkenschap
waarin wij ons reddeloos bewegen,
zie: in het midden van ons vlees
is de leegte waarmee wij ter wereld kwamen
en de wereld weer zouden verlaten.
In het midden van de wereld
straalt en regeert de redding
in het middelpunt van de weg.
Waak op uit uw wijn
en draai u om
naar uw innerlijke oneindigheid.

Sprokkels

Door onszelf te zijn worden we door vele anderen verbannen, maar leggen we ons neer bij wat anderen willen, dan worden we uit onszelf verbannen.
De ontembare vrouw – Clarissa Pinkola Estés

We brachten hen naar de rand en gelastten hen te vliegen.

Ze hielden zich vast.

‘Vlieg’, zeiden we.

Ze hielden zich vast.

We duwden hen over de rand.

En ze vlogen!
Guillaume Apollinaire

Citaten van Paul Brunton

Altijd wanneer er zich een noodsituatie voordoet waarin je hulp, leiding, bescherming of inspiratie nodig hebt, keer je gedachten dan af van eigen­machtigheid en leg het probleem in gebed nede­rig aan de voeten van de Hogere Macht.

Als je je angsten en zorgen kunt overgeven aan het hogere zelf - omdat je ervan overtuigd bent dat dat beter in staat is om te gaan met je proble­men dan je egoïstische zelf en omdat je gelooft dat je de wijsheid van je hogere zelf beter kunt vertrouwen dan je eigen dwaasheid - zonder de lessen die in deze problemen besloten liggen, te ontwijken, dan wordt je overgave een daad van kracht, niet een van zwakte.

De aanvaarding van het lijden is soms de sleutel tot de weg eruit. Hoe groter het lijden, des te groter de kansen op de vrede die daarna komt ­vooropgesteld dat de lessen die men ervan moest leren correct zijn geïnterpreteerd en daadwerke­lijk zijn toegepast in het dagelijks leven.

Paul Brunton

Citaten van Paul Brunton

De meeste mensen zijn niet geneigd wakker te worden als dromen aangenaam zijn.
Maar als ze angstaanjagend zijn, weten ze niet hoe snel ze wakker moeten worden.
Zo doordringt de droom van het wereldse leven hen evenmin van de noodzaak tot waarachtig religieus voelen, totdat dat leven tragisch of teleurstellend wordt.
Pas als verdriet ze ertoe noopt de waarde van het leven ter discussie te stellen, krijgen ze belangstelling voor onwereldse zaken.

Paul Brunton

Vermaning van de Ziel

U kent mij niet, en u kent uzelf niet.

Nog minder kent u Hem, die ik mijn Geliefde noem.

Hem is mijn verlangen, mijn zuchten in uw hart,

Hij heeft vele namen, maar niemand die Zijn ware naam spreekt.

Hij beweegt de sterren maar zelf beweegt Hij niet.

Uit één vonk van Zijn Liefde ontstaat een universum.

Hij is het Licht waaraan mijn liefde ontvlamt.

Hij is Het, waarin wij onszelf en alle werelden herkennen.

Citaat uit Hermes: vermaning van de Ziel.

Crystalserie Rozekruispers Haarlem.

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 11

27
o wereld
u aanvaard ik
maar ga door u.
o sabbat
mijn leven is enige sabbat
die in het hart
van de Vader boort
innerlijk en zonder vormen.

28
Blindheid uit dronkenschap
waarin wij ons reddeloos bewegen,
zie: in het midden van ons vlees
is de leegte waarmee wij ter wereld kwamen
en de wereld weer zouden verlaten.
In het midden van de wereld
straalt en regeert de redding
in het middelpunt van de weg.
Waak op uit uw wijn
en draai u om
naar uw innerlijke oneindigheid.

Het boek van Mirdad

Gelukkig zij, die zonder staf gaan,
wánt zij struikelen niet.
Gelukkig zij, die zonder huis zijn,
wánt zij zijn thuis.
Alleen struikelaars - zoals wij ­
Behoeven een staf tot stut.
Alleen de aan-huis-geketenden - zoals wij ­
Behoeven huis of hut.

De ware hoge is steeds laag.
De ware snelle is steeds traag.
De hoogst gevoelige is als verdoofd.
De welsprekende als van spraak beroofd.
Eb en vloed zijn één getijde,
De gidsloze heeft het veiligste geleide.
De zeer grote is zeer klein.
Wie alles geeft, hem zal 't alles zijn.

Gustav Meyrink - Het Groene Gezicht (1)

De sleutel tot de heerschappij over de innerlijke natuur is verroest, al sinds de zondvloed.

Deze sleutel is: wakker zijn. Wakker zijn is alles.

De mens is nergens zo vast van overtuigd als van het feit dat hij wakker is, maar in werkelijkheid is hij gevangen in een web dat hij zelf gesponnen heeft uit slaap en droom. Hoe ondoordringbaarder dit web, hoe machtiger de slaap hem overheerst.

Wakker zijn is alles! Wees wakker bij alles wat je doet! Geloof niet dat je al wakker bent. Nee, je slaapt en droomt.

Ga stevig op je benen staan, verzamel al je krachten en dwing jezelf één ogenblik tot het door je hele lichaam heen tintelende gevoel: NU ben ik wakker! Als het je lukt dat te ervaren, dan besef je ook terstond dat, in vergelijking daarmee, de toestand waarin je je zoeven nog bevond, er slechts een was van verdoving en slaapdronkenheid.

Dat is de eerste, aarzelende schrede op de lange, lange weg die van knechtschap tot almacht voert.

Ga op deze wijze voorwaarts van ontwaken tot ontwaken. Er bestaat geen enkele kwellende gedachte die je daarmee niet zou kunnen uitbannen.

De gedachte blijft achter en kan niet meer in je oprijzen; je strekt je boven haar uit, zoals de kruin van een boom uitgroeit boven de dorre takken.Smart valt van je af als het dorre loof, als je eenmaal zover bent dat dit wakker-zijn ook bezit neemt van je lichaam.

Hermann Hesse - Wat ik geloof

Het geloof dat ik bedoel, is niet makkelijk onder woorden te bren­gen. Men zou het ongeveer zó kunnen uitdrukken: ik geloof dat, ondanks de klaarblijkelijke onzin, het leven toch een zin heeft; ik leg mij erbij neer deze hoogste zin met het verstand niet te kunnen vatten; ik ben echter bereid hem te dienen, ook al zou ik mijzelf daarbij moeten opofferen.

De stem van deze zin hoor ik in mijzelf, in de ogenblikken waarin ik werkelijk en helemaal levend en wakker ben.

Wat het leven in deze ogenblikken van mij verlangt, wil ik trachten te verwerkelijken, ook als het tegen de gangbare wetten en modes in gaat.

Dit geloof kan men op geen enkele wijze bevelen of zichzelf ertoe dwingen. Men kan het enkel beleven.

Evenals de christen de 'genade' niet kan verdienen of krijgen door geweld of list, maar ze enkel beleven in het geloof.

Wie dit niet kan, zoekt zijn geloof dan maar bij de kerk, of bij de wetenschap, of bij de nationalisten of de socialisten, of ergens anders waar men klaarge­maakte morele regels, programma's of recepten heeft.
Of een mens in staat is, of het zijn bestemming is de moeilijke en mooiere weg te gaan, die tot een eigen leven en zin leidt, dat kan ik niet beoordelen, zelfs niet als ik hem voor ogen zie.

De roep­stem komt tot duizenden, velen gaan een stuk van de weg, weinigen volgen hem tot over de grens van hun jeugd, en misschien gaat niemand hem wel tot het einde toe.
(1930)

Hermann Hesse - Wat ik geloof

Wanneer de Prediker zegt: 'Luister naar de stem in uw hart', dan vragen velen hem steeds: 'Ja, wat zegt die stem dan? Verklaar dat aan ons!'

Dat kan de Prediker echter niet, want hij doet geen be­roep op een stem voor jan en alleman, hij eist niet de vervulling van een plicht die men in woorden of in geldswaarde kan uitdrukken, nee, hij vraagt van ieder in zichzelf de stem te vernemen en zich op de eisen daarvan te bezinnen.