Steeds heen en weerStreeft de bloesemtak in de wind,
Steeds op en neer
Streeft mijn hart als een kind
Tussen lichte, donkere dagen,
Tussen willen en laten varen.
Tot de bloesems zijn verwaaid
En de tak vruchten draagt,
Tot het hart, de kinderlijkheid zat,
Zijn rust vindt
En gewaar wordt: vol lust en niet tevergeefs
Was het onrust-volle spel van het leven.
Hermann Hesse
Geen opmerkingen:
Een reactie posten