“Edelstenen zijn de ogen der stof, die ons aanzien.
De stof bevat de geest. Juist in zijn grootste verharding vonkt het licht op. Stof: dat zijn gevangen lichtvonken. Licht, slapend in steen. Hoe kan men denken dat stenen niet leven? Een langzaam leven is het, maar analoog aan het leven in planten, dieren en mensen. Een leven van groei en gedaanteverwisselingen, waarin toch steeds dezelfde patronen tot aanzijn geraken die wij ook kennen uit andere rijken, ja waarin we ook alle trillingen van het menselijk zieleleven kunnen herkennen.”
De stof bevat de geest. Juist in zijn grootste verharding vonkt het licht op. Stof: dat zijn gevangen lichtvonken. Licht, slapend in steen. Hoe kan men denken dat stenen niet leven? Een langzaam leven is het, maar analoog aan het leven in planten, dieren en mensen. Een leven van groei en gedaanteverwisselingen, waarin toch steeds dezelfde patronen tot aanzijn geraken die wij ook kennen uit andere rijken, ja waarin we ook alle trillingen van het menselijk zieleleven kunnen herkennen.”
Citaat van Mellie Uyldert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten