Het is gedaan met al die ijdle dingen!De maan speelt op de zilvren avondfluit;
hij zingt nu niet meer mee, dat lied is uit,
een schooner stem kon in zijn ziele dringen.
Hij zal in d' afgrond van Gods liefde springen,
trekt zijn verleden en zijn kleéren uit,
en in een pij, met zijne ziel als luit,
gaat hij al beedlend langs de huizen zingen,
zingt voor den wolf, de vogels en de bloemen,
kan al wat leeft zijn broers en zusters noemen,
de Liefde zingt hem mager als een riet.
In zulke pure mensch wil God staan branden,
boort hem Zijn vuur door voeten, hart en handen.
Uit elke wonde juicht het zonnelied!
Felix Timmermans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten