Durf in de afgrond springen,
verblind, verbijsterd en u ledigend.
Laat los uw aardse banden,
verlies uzelf en tuimel in het niets.
Wie grensloos stort is grensloos reeds geworden
en middelpunt van al wat is
van 't draaiend rad
dat hem tot roerloosheid
en eenheid maakt.
Geen bodem maar het waar gelaat
dat 't zijne was
nog éér hij werd geboren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten