77
Vanuit de ongrond zie ik mijn grond
vanuit mijn grond de ongrond,
wie dit gezien heeft
hij ziet!
En in zijn aardse vlees, universeel,
hoort hij het weten weten:
Ik ben de bron ik ben de monding
ik ben de afgrond ik ben de grond
het nadir ben ik en het zenit
de afstand en de nabijheid
de stroom en ook de rots.
En als ik in mijzelf mij spiegel
ben ik het spel, waarin,
boven de tijd,
het licht zichzelve schept.
Ik ben de Vader
want
Ik ben.
2 opmerkingen:
Dit gedicht/citaat bezorgt me koude én warme rillingen van herkenning. Het herinnert me aan het visioen van de woestijn, het kathedraalachtige huis en de Roos, waar ik je over vertelde. Het doet me denken aan wat Socrates ooit zei, niet wat we zien bepaalt wie we zijn, maar door Wie wij zijn. Prachtig dit citaat! Hans
Een correctie: Het citaat was van Socrates en zeer toepasselijk op dit gedicht/citaat:
'Je ziet de dingen niet zoals ze zijn. Je ziet de dingen zoals je bent'.
Socrates
en groeten van Hans
Een reactie posten