Dag Hammarskjöld - Merkstenen

Slechts dát vertellen wat van betekenis is voor anderen. Alleen vragen naar dat wat je weten wilt. In beide gevallen beperkt tot datgene wat werkelijk het eigendom van de spreker is. - Alleen discussiëren om een resultaat te bereiken. Alleen "hardop denken" met degenen voor wie dat zin heeft. Alleen dan small talk de tijd en de stilte laten vullen, als het kan dienen tot brug voor het onuitgesprokene tussen twee gelijkgestemden. Een goed dieet voor hen die de waarheid ervaren hebben van de woorden: "Voor ieder ijdel woord dat ge gesproken hebt ". Maar in het gezelschapsleven nauwelijks populair.

Hermann Hesse

Zoals ooit elke bloesem welkt en jeugd
ooit zwicht voor ouderdom, bloeit elke wijsheid,
elke levensfase, tevens elke deugd
bijtijds, maar niet voor eeuwig en altijd.

Wanneer het leven roept, moet ieder hart
bereid zijn tot vaarwel en nieuw begin,
om zich met dapperheid en zonder smart
in andere, nieuwe bindingen te geven.

In elk begin schuilt een betovering
die ons beschermt en die ons helpt te leven.

Citaten van Paul Brunton

Er zijn situaties die niet te verdragen lijken en omstandigheden die ons vermogen tot lijden te boven gaan. Juist dán zullen zij die hebben ge­leerd hoe ze zich moeten terugtrekken in hun in­nerlijke wezen, hoe terug te keren tot hun bron, op de een of andere manier hulp en kracht vinden.

Hoe donker of vol misslagen het verleden ge­weest moge zijn, hoe ellendig de warboel die men van zijn leven heeft gemaakt, deze onuit­sprekelijke vrede wist dat alles uit. In die engel­achtige omhelzing is geen plaats voor dwaling, ellende wordt niet meer gevoeld, aan zonde wordt niet meer herinnerd. Hart en geest worden grondig gereinigd.

Citaten van Paul Brunton

Als je door iets heen gaat wat moeilijk te verdu­ren is, is dat ook een gelegenheid die zich niet weer in dezelfde vorm en onder dezelfde om­standigheden zal voordoen. Het is een kans om een bepaalde les meester te worden of om latente energie op te wekken om aan een bepaalde karaktertrek te werken.
Zelfs moeilijkheden kunnen autodidactisch wor­den benut, waardoor men op de een of andere wijze tóch profijt heeft van zo'n ervaring. Maar dat gebeurt gemakkelijker en sneller, wanneer de bereidheid om te leren aanwezig is, evenals de daarmee samengaande overgave van het zelf. Het is dán, dat zogenaamd 'kwaad' kan worden omgezet in zogenaamd 'goed'.

Roemi

U die verborgen bent, U vult de wereld
van het Oosten tot het Westen met Uw luister,
U bent verheven boven het licht
van het morgen- en het avondland,
U bent de diepste bewustzijnsgrond
die ons onze diepste gedachten openbaart,
U bent de explosieve kracht
die onze dichtgeslibde rivieren weer vol doet stromen.

Roemi, Masnavi V:3308-3309
Uit: Roemi, JuwelenUitg. Synthese, Den Haag 2006

Roemi

Een doorn in de voet is moeilijk te vinden.
En de doorn in het hart?
Zag iemand die,
dan deed hij nooit een ander verdriet.

Masnavi I:152-153
Uit: Roemi, DaglichtUitg. Synthese, Den Haag, 2004

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 25

53
Ritussen, plechtigheden, praal:
welke band met de naaktheid van de Vader,
welk nut voor de loutere oorsprong?
Maar een ritus, eenzaam en schamel,
in de eigen tempel der stilte,
die voert ons naar zelfloze winst.

54
Armoe tot op de geestelijke draad
ontlast van wensen
ontlast van eigenheid
ontlast van armoe zelf
van leegte
van weten
van ongrond

in dit niets-meer
is plaats eerst
voor het Rijk.

Sprokkels

De Chinese wijsgeer Lao-tze heeft gezegd: 'Hij die mag sterven, maar niet vergaat, heeft het eeuwige leven.'

Lao-tze zegt, sprekend over de man die waarlijk goed is: 'Hij bezielt maar bezit niets. Hij handelt maar eist niets. Verdiensten volbrengt hij maar hij staat er niet bij stil. Aangezien hij er niet bij stilstaat zullen zijn ver­diensten hem nooit verlaten.'

Lao-tze heeft gezegd: 'Het eeuwige niet kennen veroorzaakt het opkomen van hartstochten, en dat is kwaad.'

Lao-tze heeft in een van zijn uitspraken gezegd: 'Zij die deugden (dharma) hebben wijden zich aan hun verplich­tingen; zij die geen deugden bezitten wijden zich aan hun eisen.'

Tagore - citaten

• Het realisme in de Mens is het dier in hem, waarvan het leven slechts tijdsduur kent; het menselijke in hem is zijn realiteit die het eeuwige leven als achtergrond heeft.
  
• Weer herhaal ik dat de gevoelens en idealen die de mens in zijn proces van zelfcreatie heeft opgebouwd, herkend moeten worden in hun totaliteit. In al onze vermogens of hartstochten is er niets dat geheel en al goed of kwaad is; zij zijn alle de bestanddelen van de grote menselijke per­soonlijkheid. Het zijn noten die vals klinken op de ver­keerde plaatsen; het behoort tot onze opvoeding ze tot akkoorden te maken die kunnen harmoniëren met de groot­se muziek van de Mens.
  
• Onze religie is het innerlijke principe dat déze onderne­mingen en uitdrukkingen en dromen omvat waardoor wij Hem naderen in wiens aanschijn wij zijn gemaakt.
  
• De mens, als schepsel, vertegenwoordigt de Schepper, en dat is de reden waarom het van alle schepselen hem mogelijk is ge­worden, deze wereld in zijn kennis, in zijn gevoel en in zijn verbeelding te omvatten, teneinde in zijn individuele geest een eenheid te verwerkelijken met een Geest die alom is.
  

Uit: Tagore - De Religie van de mens

September

Met dank aan: http://www.hultshome.dk/

Sprokkels

De slaven van de tijd hebben geen weet van de schatkamer der eeuwigheid; degenen, die hun leven als een aards tijdverdrijf zien, doden zichzelf reeds voordat zij beseffen te leven.

Henk Leene

Paulo Coelho

• Engelen zijn ‘liefde in beweging’. Zij rusten nooit, zij strijden om te groeien, en zij staan boven goed en kwaad. Liefde die alles wegbrandt, die alles vernietigt, die alles vergeeft. Engelen zijn gemaakt uit zulke liefde en zijn er tegelijk de boodschappers van.
  De Walkures
  
  Diepgaande toewijding aan een droom beperkt noch begrenst ons: integendeel, het bevrijdt ons. Zelfs een moeilijk, kronkelend pad kan naar het doel leiden, wanneer het maar tot het einde toe gevolgd wordt.
• Maktub
  
  We hoeven niet te weten ‘hoe’ of ‘waar’, maar er is één vraag die allen zouden moeten stellen, telkens we iets aanvangen: ‘Waarvoor doe ik dit?’
• De Walkures
  
  De mens dient zijn toekomst te kiezen en niet slechts te aanvaarden
• De vijfde berg
  

Sprokkels - Tagore

Het heeft de Mens eeuwen geduurd om de vraag naar zijn eigen waarheidsgetrouwe aard te stellen, en nog altijd is hij niet tot een slotsom gekomen. Hij heeft inge­wikkelde religies opgebouwd om zichzelf, tegen zijn natuurlijke neigingen in, te overtuigen van de paradox dat hij niet is wat hij is; maar iets groters. Veelbetekenend bij deze pogingen is het feit dat, teneinde zichzelf waarlijk te kennen, de Mens in zijn religie het visioen van een Wezen kweekt dat hem in waarheid te boven gaat en met wie hij evenzeer verwant is. Deze religies zijn anders in detail en vaak ook in hun zedelijke betekenis, maar er is een gemeenschappelijke tendens. Hierin zoeken mensen hun eigen verheven waarden, die zij goddelijk noemen, in de een of andere persoonlijkheid naar hun eigen beeltenis geschapen. Het brein, dat abnormaal wetenschappelijk is, spot hiermee; maar het dient te weten dat religie in essentie niet kosmisch of abstract is. Het vindt zichzelf als het de Brahma in de mens aanraakt; op een andere manier is er geen rechtvaardiging voor zijn bestaan.

Tagore – De religie van de mens.

De profundis

Er is een stoppelveld waarin een zwarte regen valt.
Er is een bruine boom; die staat daar eenzaam.
Er is een fluisterwind die om lege hutten waait.
Hoe treurig deze avond.
Voorbij het gehucht
leest de zachtmoedige wees nog schaarse aren.
Haar ogen dwalen rond en goudglanzend in de schemering
en haar schoot verwacht de hemelse bruidegom.
Bij het naar huis gaan
vonden de herders het liefelijke lichaam,
vergaan, tussen de doornstruiken.
Een schaduw ben ik, ver van donkere dorpen.
Gods zwijgen
dronk ik uit de bron in het bos.
Op mijn voorhoofd verschijnt koud metaal.
Spinnen zoeken mijn hart.
Er is een licht dat uitdooft in mijn mond.
’s Nachts kwam ik tot mezelf op een heideveld,
stijf van vuil en het stof der sterren.
In de hazelaars
klonken weer kristallen engelen.


Georg Trakl
Het laatste goud van vervallen sterren, tweetalige uitgave,
geselecteerd en vertaald door Jan U. Terpstra - Umbra 1998

Schilderij: Dali

Sprokkels - Tagore

Het idee van de menselijkheid van onze God, of de goddelijkheid van de Eeuwige Mens, is het belangrijkste onderwerp van dit boek[1].

Deze gedachte aan God is niet in mijn hersenen gegroeid door een proces van filosofisch beredeneren. In tegendeel, vanaf de vroegste dagen volgde het de stroom van mijn temperament totdat plotseling een heldere zienswijze in mijn bewustzijn opflitste.

Die ervaring overtuigde mij dat aan de oppervlakte van ons wezen de steeds veranderende fases van het individuele zelf plaats vinden, maar dat daarentegen in de diepte de Eeuwige Geest van de menselijke eenheid verblijft, die onze directe kennis te boven gaat.

Vaak spreekt deze de banaliteiten van ons dagelijks leven tegen en werpt de afspraken omver die wij gemaakt hebben om onze­ persoonlijke exclusiviteit te verzekeren achter muren van individuele gewoontes en oppervlakkige overeen­komsten.

Hij inspireert ons tot verrichtingen die de uit­drukking zijn van een Alomvattende Geest; van een op zichzelf gericht leven verlangt hij onverwachts een ver­heven offer. Niettegenstaande ons tekort aan geloof in de positieve werkelijkheid van ideale waarden haasten wij ons, bij het vernemen ervan, onze levens te wijden aan het ideaal van waarheid en schoonheid en niet-be­loonde dienstbaarheid aan anderen.

[1] De religie van de mens - Tagore