Het realisme in de Mens is het dier in hem, waarvan het leven slechts tijdsduur kent; het menselijke in hem is zijn realiteit die het eeuwige leven als achtergrond heeft.
- Weer herhaal ik dat de gevoelens en idealen die de mens in zijn proces van zelfcreatie heeft opgebouwd, herkend moeten worden in hun totaliteit. In al onze vermogens of hartstochten is er niets dat geheel en al goed of kwaad is; zij zijn alle de bestanddelen van de grote menselijke persoonlijkheid. Het zijn noten die vals klinken op de verkeerde plaatsen; het behoort tot onze opvoeding ze tot akkoorden te maken die kunnen harmoniëren met de grootse muziek van de Mens.
- Onze religie is het innerlijke principe dat déze ondernemingen en uitdrukkingen en dromen omvat waardoor wij Hem naderen in wiens aanschijn wij zijn gemaakt.
- De mens, als schepsel, vertegenwoordigt de Schepper, en dat is de reden waarom het van alle schepselen hem mogelijk is geworden, deze wereld in zijn kennis, in zijn gevoel en in zijn verbeelding te omvatten, teneinde in zijn individuele geest een eenheid te verwerkelijken met een Geest die alom is.
Uit: Tagore - De Religie van de mens
Geen opmerkingen:
Een reactie posten