Op de weg naar het ontwaken zal de eerste vijand die je de voet dwars zet, je eigen lichaam zijn. Tot het eerste hanengekraai zal het met je vechten. Maar als je de dageraad van het eeuwig wakker-zijn aanschouwt, die je losrukt van de slaapwandelaars - zij die denken dat ze mensen zijn en niet weten dat ze slapende goden zijn - dan verdwijnt voor jou ook de slaap des lichaams en dan is het heelal aan je onderworpen. Dan kun je, als je dat wilt, wonderen doen, en dan behoef je niet meer als een kermende slaaf deemoedig af te wachten of het een wrede afgod zal behagen je iets te schenken, of je het hoofd af zal slaan. Weliswaar zal dan het geluk van de trouwe, kwispelstaartende hond - een meester boven zich te weten, die hij dienen mag - dát geluk zal uiteenspatten als een zeepbel. Laat je niet afschrikken door de angst dat je misschien in dit leven het doel niet kunt bereiken. Wie eenmaal onze weg betreden heeft, komt steeds weer op aarde terug met een innerlijke rijpheid die het hem mogelijk maakt zijn arbeid voort te zetten.Gustav Meyrink - Tekening: Leonardo da Vinci, Old men
Geen opmerkingen:
Een reactie posten