PELGRIM

Ik ben een sprankel van het ongeschapen licht
dat door een vonk zichzelve zoekt.
Ik ben de zoektocht van de zoeker
en vind ik iets: hij is het die het vindt.
Zo is hij zoeker en gezochte
en ik een doortocht van het licht.

Toch zoek ik mede, bronloze verblinding,
een pelgrim eerst naar uwe heerlijkheid in mij,
en heb ik u in deze vonk gevonden
en is mijn stof herrezen tot haar geestelijk vlees,
een pelgrim dan naar uw oneindigheid
waarin met u ik opga
waarin mijn licht, opnieuw uw licht,
in witte trillingen verdwijnt
en gij alleen, verblindend, blijft.


Erik van Ruysbeek – In de spiegel van de nacht