
Zolang deze twee kanten als eenheid versmolten in elkander rusten, kun je niets waarnemen, niets herkennen.
Observeer de zichtbare wereld. Deze is niet alleen herkenbaar, omdat ze zich heeft afgescheiden van de Eenheid, waar het Niets en het Al nog in elkaar rusten, dat wil zeggen van de absolute Eenheid, die wij God noemen. Alleen doordat het positieve, van het negatieve gescheiden, tevoorschijn komt en wij die twee met elkaar kunnen vergelijken, is de schepping herkenbaar. Er is geen inzicht tenzij de Eenheid zich in tweeën splitst - in een geopenbaarde en diens complement, het ongeopenbaarde - waardoor beide door ze te vergelijken herkenbaar worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten