Nu mocht ik liever hier vandaanEn slapen gaan, en slapen gaan
Bij mijnen lieven Here --
Het leven wordt toch waar ik toef
Naar mijn behoef wel veel te droef
Dan dat ik 't meer begere.
Doch wordt mij, lacy! niet gevraagd
Of 't mij behaagt, of 't mij behaagt
In zo groot leed te leven --
En schoon 't geplaagde hart al niet
Van zulk verdriet de reden ziet
Toch moet ik verder streven.
Maar wie zal keren 't droef gemoed
Dat schreien doet, dat schreien doet
Om eindelijk erbarmen --
Of toch de goede Herder kwam
En 't arme lam nu mede nam
In zijn vertrouw'lijke armen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten