Als ik alleen maar was,een kop op een karkas,
had mijn bestaan geen zin,
goddank er zit iets in.
Ik weet niet hoe het heet,
een ziel? Een kern? Een pit?
Mijn moeder zei: ‘het is God,
die ergens in ons zit.
Maar ik voel me soms zo leeg
en onze lieve Heer,
van wie mij werd verteld,
vind ik dan nergens meer.
Maar als ik op een dag
wat naar de bloemen kijk,
dan denk ik telkens weer…
mijn moeder had gelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten