Ons weten, Niels, is iets dat we hebben. Dat kan ingebonden worden in boeken en op een plank gezet. Het kan onthouden en het kan vergeten worden. Ik verlang hevig naar een weten, dat niet is iets dat we hebben, maar dat we zijnIeder mensch heeft zijn eigen zaligheid. Maar onze beschaving is hersenbeschaving; wij halen ons ik omhoog tusschen de dichte muren van onze gedachten, en een woestenij breidt zich uit over ons heele lichaam - waar de zaligheid moest hebben gebloeid. Het ik brengt het, als het mooi is, tot een godsdienst of een levensbeschouwing."
"Nu ja," zei de vreemde, "dat is toch altijd iets. Dat is dan toch een weg."
"Een weg," herhaalde Hans, "neen, een spijskaart. Daarmee is het diner nog niet opgediend. Beleef eerst en verklaar dan - of laat het verklaren na. Zwijg stil en wees - zooals Peter, zoodat men de volheid des levens voelt, wanneer men met u samen is. Want nu meer dan ooit, hebben we meer behoefte aan leven dan aan leer."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten