dinsdag 29 april 2008

Gedichtenverzameling

Van al 't verdriet der aarde
is dit het grootste wel,
dat al ons heil zoo broos is
en de liefde een bedrieglijk spel.

Welk uw geluk moog' wezen,
vertrouw het geen andre hand:
als glasscherf krijgt gij 't weder,
al was 't van diamant.

En mint gij - min in stilte,
al waar 't een koningin!
Min om des minnens wonne,
maar nooit om wedermin.

Wie niet met zeven sloten
zijn schat bezegeld houdt,
hij wete 't: slechts koper krijgt hij
in ruil voor al zijn goud...

Van al 't verdriet der aarde
is dit het grootste toch,
dat alle heil zoo broos is,
en liefde - het brooste nog!

Pol de Mont.

Geen opmerkingen: