Een soefi uit de twintigste eeuw, Ishmael Emre, heeft gezegd:`Hartstochtelijke en volmaakte mensen doden de zoekers naar waarheid met nederigheid en het zwaard van de liefde.'
Maar ondanks deze hoge gedachten over de liefde, moeten we erkennen dat we allen in de liefde gefaald hebben.
Daar moeten we van uitgaan.
We zijn allen gebroken door en teleurgesteld in de liefde omdat onze liefde zich heeft vereenzelvigd met ons egoïsme, terwijl ze was bedoeld om dat egoïsme uit de weg te ruimen.
We kunnen liefhebben wanneer we verwachten er iets voor terug te krijgen.
We kunnen liefhebben wanneer we de volmaakte partner gevonden hebben.
Maar er bestaat niet zoiets als een volmaakt mens en zelfs al bestond die wel, dan zouden we hem of haar alleen maar herkennen als we zelf volmaakt waren, want we projecteren onvermijdelijk -- zoals het volk dat altijd heeft gedaan bij de profeten -- onze eigen onvolmaaktheid op de ander.
Gods boodschappers waren niet geliefd, ze waren veeleer gehaat.
Haat is gefrustreerde liefde, de schaduwzijde van liefde.
Haat duidt op de aanwezigheid van liefde die is gecorrumpeerd dooregoïsme.
Egoïsme kan schoonheid in lelijkheid, vrijgevigheid in zelfzuchtigheid, liefde in haat veranderen.
Uit: Het wetende hart, De weg van de soefi
Verdieping en transformatie
Kabir Helminski
Uitgeverij Servire, Utrecht, 2002
Geen opmerkingen:
Een reactie posten