DUIZENDEN WONDEREN
Sinds ik de schoot van mijn moeder verlaten heb,
tot het uur waarin mijn zon zal ondergaan
omgeven Uw wonderen mij, 0 God.
En zelfs het kleinste van deze wonderen
is zo groot dat het menselijke verstand
het niet kan bevatten
onvermoed en onvoorstelbaar,
met geen penseel te schilderen,
met geen pen te beschrijven,
en er is geen tong die het vertellen kan.
Temidden van al deze wonderen
word ik - zelfvergeten - stil...
en zo peinzend komt het mij voor
dat ik zelf het grootste van alle wonderen ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten