Als een goed paard niet vooruitgaat wanneer hij wordt voortgedreven, en niet stilhoudt wanneer hij wordt ingehouden, zal een echte leider niet proberen er ergens op heen te gaan. Zelfs als het water vlak is, zal het altijd rimpels hebben. Zelfs als een weegschaal geijkt is, zal hij altijd enige afwijking vertonen. Zelfs als de maten gelijk zijn, zal er altijd enige speling zijn. Zonder passer en liniaal kan men geen cirkel en vierkant maken; zonder loodlijn kan men niet zeker zijn van het rechte en het kromme. Zij die passer en liniaal gebruiken, bezitten ook het hart van de passer en de liniaal.
Lao-tzu
Nu zou het toch wel erbarmelijk en vernederend zijn, als wij door eigen schuld onszelf niet kennen en niet weten, wie wij zijn. Is het geen grote domheid, wanneer iemand, gevraagd wie hij is, niets van zichzelf afweet, zijn vader en moeder niet kent en niet eens weet, waar hij thuishoort? Als dat nu al redeloos dom zou zijn, dan is het toch nog onvergelijkelijk dommer wanneer wij geen zorg dragen goed te weten wat we eigenlijk zijn en ons bepalen tot onze lichamelijkheid, dat wil zeggen tot de buitenkant. We weten - want we hebben dat gehoord en het geloof zegt het ons - dat wij een ziel hebben. Maar wat die ziel aan rijkdommen bezit, of wie binnen in die ziel verblijf houdt, of de hoge waarde van die ziel, daar houden wij ons maar zelden mee op en bijgevolg maakt het ons ook niet veel of wij er met alle zorg voor waken, dat de schoonheid ervan ongerept blijft. Alle zorg wordt besteed aan de grove zetting (van de edelsteen) of aan de ringmuur van het kasteel. Dat is dan het lichaam.
Teresa van Avila
Lao-tzu
Nu zou het toch wel erbarmelijk en vernederend zijn, als wij door eigen schuld onszelf niet kennen en niet weten, wie wij zijn. Is het geen grote domheid, wanneer iemand, gevraagd wie hij is, niets van zichzelf afweet, zijn vader en moeder niet kent en niet eens weet, waar hij thuishoort? Als dat nu al redeloos dom zou zijn, dan is het toch nog onvergelijkelijk dommer wanneer wij geen zorg dragen goed te weten wat we eigenlijk zijn en ons bepalen tot onze lichamelijkheid, dat wil zeggen tot de buitenkant. We weten - want we hebben dat gehoord en het geloof zegt het ons - dat wij een ziel hebben. Maar wat die ziel aan rijkdommen bezit, of wie binnen in die ziel verblijf houdt, of de hoge waarde van die ziel, daar houden wij ons maar zelden mee op en bijgevolg maakt het ons ook niet veel of wij er met alle zorg voor waken, dat de schoonheid ervan ongerept blijft. Alle zorg wordt besteed aan de grove zetting (van de edelsteen) of aan de ringmuur van het kasteel. Dat is dan het lichaam.
Teresa van Avila
Geen opmerkingen:
Een reactie posten