Heer van mijn leven. - Tagore

Heer van mijn Leven.

Gij die de aller-innigste Geest van mijn wezen zijt,
zijt gij verheugd,
Heer van mijn Leven?
Want ik gaf u mijn kom
gevuld met alle pijn en elk genot.
die de geperste druiven van mijn hart hadden overge­geven,
ik weefde met het ritme van kleuren
en zangen de sprei voor uw bed,
en met het gesmolten goud van mijn verlangens
maakte ik speelgoed voor uw voorbijgaande uren.

Ik weet niet waarom gij mij als uw metgezel uitzocht,
Heer van mijn leven!
Hebt gij mijn dagen en nachten vergaard,
mijn daden en dromen voor de alchemie van uw kunst,
rijgend aan het snoer van uw muziek mijn zangen van
herfst en voorjaar,
en de bloemen geoogst van mijn rijpe ogenblikken
voor uw kroon?

Ik zie uw ogen schouwend in het duister van mijn hart,
Heer van mijn Leven,
ik vraag mij af of mijn falen en fouten zijn vergeven.
Want vele waren mijn dagen zonder dienstbetoon
en nachten van vergetelheid;
vergeefs waren de bloemen die verlepten
in de scha­duw die u niet werd aangeboden.

Vaak verslapten de vermoeide snaren van mijn luit
in de spanning van uw melodieën.
En vaak waren bij de ruïne van mijn verspilde uren
mijn troosteloze avonden gevuld met tranen.

Maar zijn mijn dagen tenslotte tot hun einde gekomen,
Heer van mijn leven
terwijl mijn armen u krachteloos omvatten,
en mijn kussen hun waarheid verliezen?
Breek dan de ontmoeting van deze lusteloze dag op.
Hernieuw het oude in mij in verse vormen van genot;
en laat de bruiloft weer opnieuw komen
tot een nieuwe ceremonie van leven.

Tagore