zaterdag 22 maart 2008

Nei in grinsleaze waarmte

Soest opstige fan 'e kâlde grûn
it ierdske lizze litte
de dei ôfskodzje
it smûgjend bestean skjinwaaie.

Woest dy bleatjaan
oan streamen fan ier ljocht
yn in nije kosmos
- blau, sjoch hoe blau -
woest dy iepenteare
yn loften fan libben.

Kinst net loskomme
del slacht de dei
yn domwei fuortbestean
bist bûn yn 'e sirkel
fan koartsichtigens
kinst net frij wurde
fan tefolle ierde.

Koest mar opstige út de âlde grûn
en wolkens iepenbrekke
nei in grinsleaze waarmte.

Naar een grenzeloze warmte

Je zou opstijgen van de koude grond
het aardse laten liggen
de dag afschudden
het zelfvoldane bestaan schoonwaaien.

Je wilde je blootstellen
aan stromen van vroege lucht
in de nieuwe kosmos
- blauw, zie hoe blauw –
je wilde je openvouwen
in luchten van leven.

Je kan niet loskomen van
de dag slaat neer
in domweg voortbestaan
je bent gevangen in een cirkel
van kortzichtigheid
je kunt niet niet vrij worden
van teveel aarde

Kon je maar opstijgen uit de oude gronden
wolken openbreken
naar een grenzeloze warmte.

Jelle Bangma (1955-) De twadde sirkel – gedichten en ferhalen, Frysk en Frij, Ljouwert 1993.

Geen opmerkingen: