Leren is ontdekken wat u reeds weet.Doen is laten zien dat u het weet.
Onderwijzen is anderen eraan herinneren
dat ze het net zo goed weten als u.
U bent allen leerlingen, doeners, leraren.
Uw enige verplichting in elke levensspanne
is trouw aan uzelf te zijn.
Trouw zijn aan iemand of iets anders
is niet alleen onmogelijk,
maar het teken van een valse messias.
De simpelste vragen
zijn de diepzinnigste.
Waar bent u geboren?
Waar is uw huis?
Waar gaat u heen?
Wat doet u?
Denk af en toe eens over die dingen na
en zie uw antwoorden
veranderen.
U onderwijst het best
wat u het meest nodig hebt te leren.
U wordt tijdens uw leven geleid
door het innerlijke lerende schepsel,
het speelse geestelijke wezen
dat uw ware ik is.
Wend u niet af van mogelijke toekomsten
voor u er zeker van bent
dat u er niets van kunt leren.
U bent altijd vrij van gedachten te veranderen
en een andere toekomst te kiezen,
of een ander verleden.
Richard Bach - auteur van Jonathan Seegull
2 opmerkingen:
Beste Francine,
"Trouw zijn aan iemand of iets anders
is niet alleen onmogelijk,
maar het teken van een valse messias."
Heb zopas jouw nieuwe webblog ontdekt, maar met bovenstaand citaat heb ik het toch ietwat moeilijk hoor. Is het dan ook onmogelijk om trouw te zijn aan God, onze Albron, dan zou dit betekenen, zo begrijp ik het toch, dat God ook een valse Messias is?
"Trouw zijn aan iemand of iets anders
is niet alleen onmogelijk,
maar het teken van een valse messias."
Vriendelijke groeten,
Cathy
Beste Cathy,
Ik denk niet dat de auteur, met zijn woorden 'iemand of iets anders' de goddelijke albron wil aanduiden.
Ik zou eraan willen toevoegen dat vele mensen trouw zijn aan 'een beeld' dat zij zich van die albron hebben gevormd, en in dat geval kunnen we 'trouw zijn aan dat beeld' idd een valse messias noemen. Dat beeld kan velerlei vormen aannemen, naargelang de instelling van de mens - materialistisch of spiritueel - die zich het beeld vormt.
In de tekst die hier werd geciteerd, van Richard Bach, meen ik te begrijpen wat hij bedoelt - ook gezien in de context van het boekje waaruit het komt - en neem ik aan dat hij precies de trouw aan die beelden bedoelt waar ik het over heb, namelijk de afgoden die de mens zich schept en waaraan hij dan trouw belooft.
Met groet van Francine
Een reactie posten