Mijn nacht ging voorbij op een bed van verdrieten mijn ogen zijn moe.
Mijn bedrukte hart is nog niet klaar
om een morgen vol plezier te ontmoeten.
Leg een sluier over het naakte licht,
verberg deze verblindende flits,
deze dans van het leven.
Laat je mantel van tedere donkerte
mij verstoppen in zijn plooien
en bedek voor even de druk van de wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten