Sprokkels

In het huidige tijdsgewricht
heeft de mens opnieuw
geestelijke inhoud nodig
voor de woorden die hij spreekt;

Want gedurende het slapende
vertoeven buiten het lichaam
behouden ziel en geest datgene van het woord,
wat naar het geestelijke verwijst.

Want slapende mensen moeten zover komen
dat zij zich kunnen verstaan
met de aartsengelen.

Die echter nemen slechts geestelijke,
niet-materiële inhoud van de woorden op.

Indien de mens zich niet aldus
verstaanbaar maken kan,
Lijdt hij schade aan geheel zijn wezen.

R. Steiner

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 28

59
Waakzaamheid is bron van leven
onachtzaamheid is bron van dood.
Ver voorbij vorm en vlees
onachterhaalbaar murmelend
heerst het leven ook in u.
Zo laat u zinken in 's levens onderstromen
zo laat u voeren op 's levens stroom
wakker en wakend
in het onontstrengelbaar net
dat dieper en dieper dalend
van dieper en dieper stijgt.

60
Blinde doders van het leven
ikzucht doder van het lam
ontvangen uit de handen van de Vader,
doders van de eeuwige Vader
en zelf tot lijk geworden,
hoe kunt gij dit herstellen?

Daalt in de stilte van de rust
daalt in de straling van uw verborgen licht,
misschien kunt gij het leven redden
en wordt gijzelf niet opgevreten.

Sprokkels

"De vraag is niet, wat de mens moet kunnen en weten teneinde zich in de bestaande sociale orde te kunnen voegen; maar wel, wat er in aanleg in de mens aanwezig is en in hem ontwikkeld kan worden. Dan wordt het mogelijk dat de opgroeiende generatie de maatschappij steeds nieuwe krachten toevoegt. Dan zal in deze maatschappij datgene leven wat de in haar tredende volwaardige mensen scheppen; maar uit de opgroeiende generatie mag niet datgene gemaakt worden wat de bestaande maatschappij van deze generatie maken wil."

Rudolf Steiner

HET EEUWIGE LEVEN IS EEN TOESTAND VAN DE ZIEL

"Tot de jonge mensen die daarvoor nog openstaan, zou ik willen zeggen: het eeuwige Leven is niet een land aan gene zijde van de dood, waar de zon nooit ondergaat en waar geen einde is aan het getal der jaren. Het eeuwige Leven - ik kan het niet genoeg herhalen - is een toestand van de Ziel en niet een voortzetting zonder meer. Het is 's levens diepste waarheid, die zich openbaart in en om het wezen van de tot heiliging gekomen mens.

Pas op voor al die goedbedoelende mensen, zij het op politiek, sociaal, maatschappelijk, religieus of wetenschappelijk gebied. Want er is haast niets dat zoveel kwaad veroorzaakt als het "goede", het opzettelijk goede, het betweterige, verwaande goede, dat de mensen zo nodig, koste wat kost, opgedrongen moet worden. En staar je ook niet blind op die eeuwig rinkelende liefdadigheid die zich in deze landen in allerlei vormen aan ons opdringt. Die is niet veel meer dan een hoofdpijnpoeder voor de verwijfde migraine der mensheid."

"Laat jezelf niet meer voor de gek houden. Verlies de moed niet, maar bouw vol vertrouwen in je hart een altaar voor de onbekende God. De dag zal komen, dat Hij zelf het heilige vuur zal ontsteken op dit altaar dat je vol verwachting voor Hem zult hebben gebouwd. Naarmate meerderen onder ons zich daarop zullen toeleggen, zal de geur der paradijsbloemen dieper bespeurd worden in deze armzalige wereld van tijd en ruimte.
Er zal een onopzettelijke tederheid in deze mensen geboren worden, die van hen zal uitstromen, zonder aanzien des persoons. Deze machtige tederheid is de Eeuwigheidszon die schijnt over rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Dát is het onopzettelijk goede, dat het enig wáre goede is."
"Al zou men mij in ruil voor het verworven nieuwe leven alles aanbieden wat maar begeerlijk is in deze wereld, met de belofte dit voor altijd onbeperkt te mogen genieten, ik zou er hartelijk om lachen en de hele zaak op de mesthoop gooien."

J. Anker Larsen

Be not afraid of love

Sprokkels

"Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaatvan een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneereen drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terechtkomen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek.”

Albert Einstein (1879-1955)

Aan Liefde sterven

Sterf! Sterf!
Sterf aan deze liefde!
Als je aan deze liefde sterft
zal je ziel worden herboren.

Sterf! Sterf!
Wees niet bang te sterven
aan het bekende.
Als je sterft aan het vergankelijke
zul je het tijdloze ervaren.

Sterf! Sterf!
Doorbreek de ketenen
die je binden
aan de wereld van verslavingen.

Sterf! Sterf!Sterf
aan het onsterfelijke
en je zult de eeuwigheid binnengaan.

Sterf! Sterf!
Kom uit deze wolk tevoorschijn.
Als je de wolk afschudt,
zul je een stralende maan zijn.

Sterf! Sterf!
Sterf aan de herrie en de drukte
van de alledaagse beslommeringen.
In de stilte van liefde
zul je de levensvonk vinden.

Rumi, 1260

Zielendans

O Ziel, dans Uw eeuwige dans
in eigen schemerglans
in eigen bloementuin,
dans de muren der tijdelijkheid tot puin,
dans u, met het lichaam
van tere ijdelheid,
tot een ijle dans tesaam
op het ritme der oneindigheid.

Ziel, dans U in het lichaam uit
op zacht vioolgeluid
op violette bloemenzee,
dans het lichaam naar den einder mee,
dans in het aardse leven
op muziek van het onhoorbaar zingend Heelal,
dans op het ritmeleven
van het Zielen-Al.


Karel Dammerman

Bekeren .... zich keren naar de medemens.

We hebben altijd de neiging om andere mensen te overtuigen van ons eigen gelijk. In de wereld van de religie werkt het helaas niet anders dan in de dagelijkse werkelijkheid. Maar als niemand luistert naar niemand, vallen er doden in plaats van woorden. Als niemand luistert naar niemand, komen we in een spiraal van geweld terecht die liefde, vrede en gerechtigheid niet dichterbij zal brengen.

Shantideva zegt: 'Alle vreugde in de wereld komt voort uit de wens dat anderen gelukkig mogen zijn. Alle ellende in de wereld, komt voort uit de wens dat ikzelf gelukkig mag zijn.'
En een van de leerlingen van rabbi Eliezer vroeg hem het onderscheid tussen dag en nacht. 'Het is dag voor degene die in staat is om in een medemens een broeder en zuster te herkennen. Voor diegene die dat niet kan, blijft het altijd nacht.'

Bron: Ohm Vani nr 4 - 2008

De Kleine Prins

Grote mensen houden van cijfers. Wanneer je hun vertelt van een nieuwe vriend vragen ze nooit het belangrijkste. Ze zeggen nooit: 'Hoe klinkt zijn stem? Van welke spelletjes houdt hij het meest? Verzamelt hij vlinders?' Maar ze vragen: 'Hoe oud is hij? Hoeveel weegt hij? Hoeveel broertjes heeft hij? En hoeveel verdient zijn vader?' Dan pas vinden ze dat ze hem kennen. Als je tegen de grote mensen zegt: 'Ik heb een prachtig huis gezien van rose baksteen, met geraniums voor de ramen en duiven op het dak...' dan kunnen ze zich dat huis niet voorstellen. Je moet zeggen: 'Ik heb een huis van vijftigduizend gulden gezien' Dan roepen ze: 'Wat mooi!'

Zo zijn ze nu eenmaal. Je moet het ze maar niet kwalijk nemen. Kinderen moeten veel geduld hebben met de grote mensen.

– Antoine de Saint-Exupéry

Dag Hammarskjöld - Merkstenen

Verder word ik gedreven,
een onbekend land binnen.
De grond wordt harder,
de lucht meer prikkelend koud.
Aangeraakt door de wind
vanuit mijn onbekende doel
trillen de snaren
in verwachting.
Aldoor vragend
zal ik aangekomen zijn,
waar het leven weg klinkt -
een heldere eenvoudige toon
in de stilte.

Hammerskjold (1925)

Tao

De goedheid in woorden brengt vertrouwen teweeg;

de goedheid in het denken diepte;

de goedheid in het weggeven liefde.

De opperste goedheid is gelijk water.

De uitnemendheid ervan blijkt uit het feit dat het allen ten zegen strekt en zonder murmureren de laagste plaatsen inneemt die niemand wenst.

Daarom doet het denken aan de Weg.

En wanneer de deugdzame mens hierover niet twist,

zal niemand iets op hem aan kunnen merken.

Iemand van het superieure type lijkt op water,

waarvan de voortreffelijkheid ligt

in het goed doen

aan allen zonder onderscheid.

Door Liefde Overmeesterd

De schittering van de maan
verlichtte de hemel.
Overweldigd door zoveel schoonheid
wankelde ik en viel.

Uw liefde
heeft mij overtuigd.
Ik ben bereid
om dit wereldse leven
vaarwel te zeggen
en mij over te geven
aan de grootheid
van uw Wezen.

J. Rumi

De laatste uren

De laatste uren voor het einde
dan wordt die grote wereld klein
is plotseling alles onbeduidend
tot aan het laatste beetje pijn.

Wat wij zo indrukwekkend vonden
verliest zijn glans,verliest zijn zin
maar achter de gesloten ogen
glanst een gigantisch groot begin.

Toon Hermans

De eenvoud der dingen

Zelfs een oprecht mens kan in het leven het spoor soms bijster raken, maar degenen die voortdurend de hielen likken van invloedrijke mensen zullen eeuwig dwalen. Verlichte mensen kijken verder dan het voor de hand liggende en denken na over het leven na de dood. Zij verkiezen een kortstondige dwaling boven een eeuwige.

Als je de nodige afstand tot het leven bewaart, zul je zelden van je voetstuk worden gestoten. Als je tot over je oren in allerlei zaken verwikkeld raakt, zul je steeds meer problemen krijgen. Daarom verkiezen verlichte mensen eenvoud boven verfijning, vrijheid boven plichtsbetrachting.

Bron: de Tao van de eenvoud

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 27

57
De tweedracht zaait onkruid
op ieders jonge akker.
Kijkt uit: laat niet het goede graan
vernietigd worden met het kwade.
Laat alles rijpen eerst.
En komen dan de jaren
van onderscheid,
herkent het onkruid
en scheidt het af
om het te vernielen.

Want twee moet men geweest zijn
aleer men één kan worden.

58
Geef mij dat ik lijden tot mij neem
en het met mij vereenzelvig.
Geef mij mijn lijden
en geef mij aan mijn lijden.
Zo daalt mijn lijden tot mijn bron
zo wordt het vreemde glimlach
als het met mij gedompeld wordt
in oorsprongs vreugdevolle wordingen.

Want wie niet leed
en lijdens pulp niet kende
hem is het bodemloze
onvolledig.

Want wie niet leed
tot in de oorsprong
waar ook het leed
zijn zalige kiemen openbaart,
die zal het leed niet overwinnen,
hem zal de bovenzinnelijkste vreugd
verborgen blijven.

Paulo Coelho - Brida

Aan ons, vrouwen, werd iets toevertrouwd wat veel sub­tieler, veel zwakker is. Maar wel iets wat de kennis pas zin geeft: verandering. De mannen droegen de bodem vrucht­baar over aan ons en wij zaaiden vervolgens. En de grond veranderde in bomen en planten.
De grond heeft zaad nodig en het zaad heeft grond nodig. Het een heeft enkel zin samen met het andere. Hetzelfde doet zich voor bij de mensen. Wanneer de mannelijke kennis zich verbindt met de vrouwelijke verandering, dan ontstaat de grote magische verbintenis die we Wijsheid noemen.
Wijsheid is kennen en veranderen.'

Paulo Coelho - Brida

'Ik heb over de Donkere Nacht geleerd,' zei ze tegen het woud, dat nu een en al stilte was. 'Ik heb geleerd dat de zoek­tocht naar God een Donkere Nacht is. Dat het Geloof een Donkere Nacht is.'
Niets opzienbarends, zo bedacht ze, iedere dag in het le­ven van een mens is een donkere nacht. Niemand weet wat er de volgende minuut gaat gebeuren, en toch gaan de men­sen verder. Omdat ze vertrouwen hebben. Omdat ze Geloof hebben.
Of, wie weet, omdat ze het geheim dat in de volgende se­conde besloten ligt misschien niet begrijpen. Maar dat was volstrekt onbelangrijk - van belang was het besef dat zij het begrepen had.
Dat ieder moment in het leven een daad van Geloof was. Dat ze ieder moment kon bevolken met slangen en schor­pioenen, of met een beschermende kracht.
Dat er voor het Geloof geen verklaringen waren. Dat het een Donkere Nacht was. Dat zij het kon accepteren of niet.

Paulo Coelho - Aan degene

aan Shirin Ebadi (2003)

Zoals de Perzische dichter Rumi eens gezegd heeft:
Het leven is net alsof een koning je het land in gestuurd heeft om een welomschreven taak uit te voeren. Je gaat op weg en verricht talloze andere taken, maar als je nalaat die bepaalde taak uit te voeren die je was opgedragen, is het alsof je helemaal niets gedaan hebt. Een mens komt ter wereld om een bepaalde taak te verrichten, dat is zijn doel; als hij dat niet doet, zal hij helemaal niets hebben gedaan.

Aan degene die haar taak en haar doel heeft begrepen.

Aan degene die de weg voor zich bekeek en begreep dat het een moeilijke reis was.

Aan degene

die deze problemen allerminst onderschatte,

maar ze, daarentegen, manifest en zichtbaar maakte.

Aan degene

die de eenzamen laat merken dat ze niet alleen zijn,

die tegemoet komt aan hen die hongeren en dorsten naar recht,

die de onderdrukker een even slecht gevoel geeft als de onderdrukten.

Aan degene

die altijd haar deur laat open staan,

haar oren laat luisteren,

haar handen laat werken,

haar voeten laat lopen.

Aan degene

die de verzen van een andere Perzische dichter, Hafiz, belichaamt, als die zegt:

Nog geen zevenduizend jaar vreugde zijn zeven dagen verdriet waard.

Aan degene die hier vanavond is,

moge zij een zijn met ons allen,

moge haar voorbeeld navolging krijgen,

moge zij nog moeilijke dagen te gaan hebben,

zodat ze kan doen wat ze moet doen, zodat

de volgende generatie niet zal hoeven vechten voor wat al tot stand gebracht is.

En dat zij langzaam moge lopen,

want haar gang is de gang van verandering,

en verandering, echte verandering,

duurt altijd lang.

Bron: http://www.paulocoelho.com

Het Roode Lampje - Frederik van Eeden

1. Nu komt de herfst, en daarmee de groote beproe­ving en het groote raadsel. Nooit is de stilte in het woud zoo veelzeggend. Welk een stemming in al wat leeft. 't Is of alles tot inkeer komt, alles peinst, alles verdiept zich. Het komt tot inzicht van een groote vergissing. Het woud, de neevel-omsluyerde weilanden, de diep-blauwe lucht, de blanke wolken, het bedenkt alles en voelt dwaling.
En wij armen, wij menschen, wij voelen de dwaling het sterkst, wij voelen haast niet anders, en wij zijn ver­wond, verbijsterd, verpletterd.
Het is of wij moeten smeeken tot woud en wolken, tot neevel en zonnegoud: 0 stilte! stilte! - om na te denken en te peinzen. Er is iets ontzettends gebeurd, wij hebben ons vergist. Het is alles waan en dwaling, onze vreugde, ons geluk, onze lusten en pretjes, alles waarvoor wij ge­worsteld hebben en gekampt. Alles fout! alles om niet! alles mis!

2. Hebt wat geduld, broeders en zusters, dit werk is geen werk der vertwijfeling. Wij dalen samen in de duis­tere diepten der gedachten. Wij zweeven ver weg, als een komeet, tot aan de ijle donkere grenzen van het Univer­sum. Ademloos wachten de heemelingen op den terug­keer, al is 't van één enkele arme ziel. Rustig wacht de eeuwige Minnaar, kennend zijn Liefde, die verder reikt dan de grenzen der oneindigheid. Langsaam doorzweeven wij de verre baan. Totdat de kreet weergalmt: "Hij keert! Hij keert!" Het gejuich vervult de heemelen, de Minnaar breidt zijn vertrouwelijke armen uit en de glimlach van zijn ont­zachlijke vreugde verlicht de duisterste ruimten van chaos.
En dat alles om één enkele arme ziel, die terugkomt.

lees HIER verder

Paulo Coelho - Op zoek naar de Waarheid

De duivel maakte net een praatje met zijn vrienden toen ze een man opmerkten die langs de straat wandelde. Ze zagen hem voorbijkomen en dan zich bukken om iets op te rapen.

- Wat heeft hij gevonden?- vroeg een van de vrienden.
- Een stukje Waarheid – antwoordde de duivel.

De vrienden waren zeer verontrust. Tenslotte zou een stukje Waarheid de ziel van die man kunnen redden – één minder voor de hel. Maar de duivel bleef onverstoorbaar kijken naar het gebeuren.

- Ben je niet verontrust? vroeg een van zijn gezellen.
- Hij vond een stuk van de Waarheid!

- Ik ben niet verontrust – antwoordde de duivel.
- Weet je wat hij zal doen met dit stukje? Zoals gewoonlijk zal hij een nieuwe religie stichten. En zo zal hij erin slagen om nog meer mensen af te brengen van de gehéle Waarheid.

Paulo Coelho
Welcome to Share with Friends - Free Texts for a Free Internet

Oscar Wilde

Yet each man kills the thing he loves
By each let this be heard,
Some do it with a bitter look,
Some with a flattering word,
The coward does it with a kiss,
The brave man with a sword!

(Ballad of Reading Jail, 1898)

Sprokkels

Zijn als de rivier die stil
stroomt door de nacht.
Niet vrezen het duister van die nacht.
Als er sterren aan de hemel staan, ze weerspiegelen.
En als de hemel betrekt met wolken,
zoals de rivier zijn de wolken water;
ze ook weerspiegelen,
in je kalme diepten.

Manoel Bandeira.

Het ik spreekt tot de ziel

Mijn metgezel, ik weet: mijn talmen en twijfel scheppen licht en duister, warmte en kou, droogte en vochtigheid. Bliksemsnel heeft de wereld met zijn duizend stemmen en zijn blinde razernij ons onttrokken aan inzicht ’s bescherming.

Ik ben er weer, een in eenzaamheid verloren ik, en u bent weer ver weg, verborgen in een nevel. Maar trillend van herinnering stijgt uw zuchten, uw roepen vol verlangen op, vernieuwd, machtiger dan ooit.

Eindelijk ben ik echt bereid met u te versmelten, volkomen in u op te gaan! Waarvoor zou mijn hart nog bang zijn, nu u erin verblijft, U, die de edele parel van de grote liefde bent? Zelf kon ik nooit de ware Liefde geven; door u ga ik vermoeden wat die Liefde is. Uw Liefde zal mijn voelen en denken temmen.

Ik wil leren zwijgen tot ik alleen nog zwijgen ben. Door mijn volkomen zwijgen kunt u het sterrenlied weer horen. Alles wat leeft, zal met u luisteren, en mijn daden getuigen van uw Liefde. O, mijn kostbaar kleinood, uw vreugde doet gouden bloesem in mijn hart ontluiken en verandert haar in Licht.

Wat Licht is, kan wederkeren tot het Licht!

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 26

55
Werpt af uw banden met de wereld
en stapt zelfstandig naar uw eigen kruis
laat vader, moeder, kerk en broeders
weest naakt als de boreling
want immer nieuw-geboren.

56
Zolang gij de wereld slechts als wereld ziet
hebt gij een lijk gevonden,
die wereld is u niet waardig.

Zohaast gij de wereld als spiegelbeeld ziet
wordt in haar de Vader weerkaatst.
Die wereld is u gelijk.

Citaten van Elisabeth Kübler-Ross

Wanneer we al het werk gedaan hebben waarvoor we naar de aarde zijn gezonden mogen we ons lichaam afleggen, dat onze ziel gevangen houdt zoals een cocon de latere vlinder omsluit. En wanneer de tijd is gekomen kunnen we het loslaten en zullen we vrij zijn van pijn, vrij van angst en zorgen - vrij als een hele mooie vlinder, en terugkeren naar huis bij God ...

-----

Hoe weten de ganzen wanneer ze naar de zon moeten vliegen? Wie vertelt hen welk seizoen het is? Hoe weten wij, mensen, wanneer het tijd is om verder te trekken? Hoe weten we wanneer we moeten gaan? Even zeker als bij de trekvogels is er bij ons een stem vanbinnen, als we er maar naar willen luisteren, die ons even duidelijk vertelt wanneer we verder moeten gaan, het onbekende tegemoet.

Citaten van Toon Hermans

Waarheid

Door het zoeken naar waarheid bén je, niet door wat je gevonden hebt.

Als een vogel

Tussen de ziel en God zijn geen voorschriften. Je hoeft aan niets te denken - De ziel is als een vogel die wegvliegt van zijn tak. De vlucht is het gebed.

Uniciteit

Hoeveel mensen zijn werkelijk geworden wie ze zijn? Als het kind zijn uniciteit toch kon ontwikkelen! Maar het verliest zichzelf bij het groter worden, in plaats van zichzelf te vinden. Mensen vermorzelen elkaar. Ze zijn ongeduldig, agressief en o zo kwetsbaar. Die schrammen op de ziel tekenen de menselijke zwakheid.

Wat wil je worden?

Toen de meester vroeg: wat wil je worden? zei ik: ik bén al iets. En ik hoefde ook nergens heen, niet naar iets te streven, ik bén ergens, dat is genoeg.

Apocrief

Ik wil vluchten
en ik wil blijven. Amen.
Ik wil tooien en
ik wil getooid worden. Amen.
Ik wil één worden en
ik wil één maken. Amen.
Ik heb geen huis en
ik heb vele huizen. Amen
Ik heb geen plaats en
vele plaatsen heb ik. Amen.
Ik heb geen tempel en
ik heb vele tempels. Amen.
Een licht ben ik voor jullie,
jullie die mij zien. Amen.
Een spiegel ben ik voor jullie,
jullie die mij kennen. Amen.
Een deur ben ik voor jullie,
jullie die bij mij aankloppen. Amen.
Een weg ben ik voor jullie

die dolen. Amen.

uit de Jezus-hymne in de apocriefe Hande­lingen van Johannes.

Hermann Hesse - Demian

Wij, de mensen met het teken, werden met reden door de wereld voor uitzonderlijk, zelfs voor gek en gevaarlijk aangezien. We waren ontwaakten of ontwakenden en we streefden naar een steeds volmaakter wakker-zijn, terwijl het streven en het zoeken naar geluk van de anderen erop gericht was, hun idealen en plichten, hun leven en geluk voortdurend nauwer met dat van de massa te verbinden. Ook daar bestond streven, ook daar bestond kracht en grootheid. Maar terwijl, naar onze opvatting, wij getekenden de wil van de natuur tot het nieuwe, het zeldzame en toekomstige vertegenwoordigden, leefden de anderen in een wil tot bestendigen. Voor hen was de mensheid - waar ze net als wij van hielden – iets afgeronds, dat behouden en beschermd diende te worden. Voor ons was de mensheid een verre toekomst, waarheen we allen op weg waren, waarvan niemand een voorstelling had, waarvan nergens wetten stonden geschreven.

Hermann Hesse - Demian

Hermann Hesse - Demian

'We trekken de grenzen van onze persoonlijk­heid altijd veel te krap! We beschouwen alleen datgene als tot onze persoon behorend wat we als individueel herkennen, en als afwijkend be­schouwen. Maar we bestaan uit alles wat tot de wereld behoort, ieder van ons, en net zo goed als ons lichaam de genealogie van de ontwikke­ling tot aan de vis toe en nog veel verder terug in zich draagt, zo hebben wij in onze ziel alles wat er ooit in de menselijke geest heeft geleefd. Alle goden en duivels die ooit hebben bestaan, of het nu bij de Grieken en Chinezen of bij de Zoeloes is, zij huizen allen in ons, zijn aanwezig, als mogelijkheden, als wensen, als uitwegen. Als de mensheid zou uitsterven op een kind na dat op de helft van zijn ontwikkeling is blijven ste­ken en dat geen enkel onderwijs heeft genoten, dan zou dat kind de gehele loop der dingen te­rug vinden, het zou goden, demonen, paradij­zen, geboden en verboden, oud en nieuw testa­ment, alles zou het weer kunnen voortbrengen.'

Demian - Hermann Hesse

Citaten van Toon Hermans

Kortzichtig

Ik vind het kortzichtig als je de gedachte dat God bestaat verwerpt, omdat we zijn bestaan niet kunnen verklaren.

Bovennatuurlijke glans

De stervende is veel meer dan degene die aan zijn bed zit. Als je elkaar aankijkt, zie je in de oogopslag van de stervende dat andere leven al beginnen, ook al zou hij zijn ogen dichtdoen. Het gezicht wordt omzweefd door een bovennatuurlijke glans. Je ziet je eigen leegte, je ziet dat je eigenlijk nog niets voorstelt.

Goed gesprek

Ik denk dat je voor een goed gesprek niet altijd twee sprekers nodig hebt. Als één van de twee alleen maar luistert, is het ook een goed gesprek. De luisteraar doet de spreker spreken en dingen zeggen die hij zonder toehoorder niet zeggen zal.

Mysterie

Juist mensen die zich helemaal niet met het mysterie van het leven bezighouden, verkondigen dat er na de dood niets is.

De Waarheid

• Als de waarheid leuk zou zijn had allang iemand haar gevonden. Als de waarheid geld op zou leveren zou een ware goudkoorts zich van de mensen meester maken.
• Als mensen verre ontdekkingsreizen zou moeten ondernemen om de waarheid te vinden, hadden ze haar allang gevonden.
• Als de waarheid waardering en schouderklopjes van de medemensen zou opleveren, zou het geen geheim meer zijn.
• Als de waarheid waarschijnlijk zou zijn, zouden de mensen haar voor waar aannemen.
• Als de kerken de waarheid in pacht zouden hebben, zou de clerus er geen moeite mee hebben.
• Als de waarheid wetenschappelijk zou zijn, zouden de universiteiten haar doceren.
• Als mensen de waarheid met geweld zouden kunnen vinden, hadden ze vast een bom bedacht om haar bloot te leggen.
• Als de gevestigde orde de waarheid zou kunnen gebruiken om het pluche te beschermen, had ze die zich al eeuwen geleden toegeëigend.
• Als de rijken haar zouden kunnen kopen, was de waarheid ongetwijfeld uitverkocht.
• Als de waarheid ingewikkeld zou zijn en veel kennis zou vereisen, zou de wetenschap haar zeker geweten hebben.
• Als mensen de waarheid graag zouden willen horen, zou zij overal rondverteld worden.
• Als mensen de waarheid zouden kunnen vinden door te doen en te presteren, was de taak allang volbracht.
• Als de waarheid bedacht zou kunnen worden, had in al die eeuwen, met al die grote denkers toch zeker een haar bedacht hebben.
• Als mensen met de waarheid hun eigenbelang zouden kunnen dienen, het zou geen vraag meer zijn.

Sprokkels

• Uit het elfde boek van de Hermes Trismegistos: "Als je jezelf niet gelijk kunt maken aan God, dan kun je God niet begrijpen. Want het gelijke begrijpt het gelijke. Maak jezelf groter tot een onmetelijke grootheid, verder springend dan iedereen; en als je doorlopend jezelf overstijgt, zul je de Eeuwigheid bereiken en je zult God begrijpen: als je zelf gelooft dat niets onmogelijk is, bedenk dan dat je zelf onsterfelijk is en dat je alles kunt begrijpen, elke Kunst, elke Wetenschap en de wijze en gewoonte van elk levend schepsel"
• 
  Paracelsus schreef: "In staat te zijn datgene te begrijpen wat het lot veroorzaakt, is God begrijpen; en God begrijpen is God zijn, want alleen het gelijke kan het gelijke begrijpen"
• 
  Meister Eckehart sprak: "Het woord door Augustinus gesproken: "Wat de mens liefheeft dat is de mens", moet op deze wijze worden verstaan: Heeft hij een steen lief, dan is hij een steen; heeft hij een mens lief dan is hij een mens; heeft hij God lief..... en nu durf ik niet verder te spreken, want als ik zeg dat hij dan God is, dan zoudt gij mij kunnen stenigen"
• 
  In Psalm 82:6 staat: "Gij zijt Goden: allen kinderen van de Allerhoogste.”
• 
  Willem Kloos dichtte: “Ik ben een god in ’t diepst van mijn gedachten..”
  

Dag Hammarskjöld - Merkstenen

Slechts dát vertellen wat van betekenis is voor anderen. Alleen vragen naar dat wat je weten wilt. In beide gevallen beperkt tot datgene wat werkelijk het eigendom van de spreker is. - Alleen discussiëren om een resultaat te bereiken. Alleen "hardop denken" met degenen voor wie dat zin heeft. Alleen dan small talk de tijd en de stilte laten vullen, als het kan dienen tot brug voor het onuitgesprokene tussen twee gelijkgestemden. Een goed dieet voor hen die de waarheid ervaren hebben van de woorden: "Voor ieder ijdel woord dat ge gesproken hebt ". Maar in het gezelschapsleven nauwelijks populair.

Hermann Hesse

Zoals ooit elke bloesem welkt en jeugd
ooit zwicht voor ouderdom, bloeit elke wijsheid,
elke levensfase, tevens elke deugd
bijtijds, maar niet voor eeuwig en altijd.

Wanneer het leven roept, moet ieder hart
bereid zijn tot vaarwel en nieuw begin,
om zich met dapperheid en zonder smart
in andere, nieuwe bindingen te geven.

In elk begin schuilt een betovering
die ons beschermt en die ons helpt te leven.

Citaten van Paul Brunton

Er zijn situaties die niet te verdragen lijken en omstandigheden die ons vermogen tot lijden te boven gaan. Juist dán zullen zij die hebben ge­leerd hoe ze zich moeten terugtrekken in hun in­nerlijke wezen, hoe terug te keren tot hun bron, op de een of andere manier hulp en kracht vinden.

Hoe donker of vol misslagen het verleden ge­weest moge zijn, hoe ellendig de warboel die men van zijn leven heeft gemaakt, deze onuit­sprekelijke vrede wist dat alles uit. In die engel­achtige omhelzing is geen plaats voor dwaling, ellende wordt niet meer gevoeld, aan zonde wordt niet meer herinnerd. Hart en geest worden grondig gereinigd.

Citaten van Paul Brunton

Als je door iets heen gaat wat moeilijk te verdu­ren is, is dat ook een gelegenheid die zich niet weer in dezelfde vorm en onder dezelfde om­standigheden zal voordoen. Het is een kans om een bepaalde les meester te worden of om latente energie op te wekken om aan een bepaalde karaktertrek te werken.
Zelfs moeilijkheden kunnen autodidactisch wor­den benut, waardoor men op de een of andere wijze tóch profijt heeft van zo'n ervaring. Maar dat gebeurt gemakkelijker en sneller, wanneer de bereidheid om te leren aanwezig is, evenals de daarmee samengaande overgave van het zelf. Het is dán, dat zogenaamd 'kwaad' kan worden omgezet in zogenaamd 'goed'.

Roemi

U die verborgen bent, U vult de wereld
van het Oosten tot het Westen met Uw luister,
U bent verheven boven het licht
van het morgen- en het avondland,
U bent de diepste bewustzijnsgrond
die ons onze diepste gedachten openbaart,
U bent de explosieve kracht
die onze dichtgeslibde rivieren weer vol doet stromen.

Roemi, Masnavi V:3308-3309
Uit: Roemi, JuwelenUitg. Synthese, Den Haag 2006

Roemi

Een doorn in de voet is moeilijk te vinden.
En de doorn in het hart?
Zag iemand die,
dan deed hij nooit een ander verdriet.

Masnavi I:152-153
Uit: Roemi, DaglichtUitg. Synthese, Den Haag, 2004

EEN KLEIN THOMAS - EVANGELIE - 25

53
Ritussen, plechtigheden, praal:
welke band met de naaktheid van de Vader,
welk nut voor de loutere oorsprong?
Maar een ritus, eenzaam en schamel,
in de eigen tempel der stilte,
die voert ons naar zelfloze winst.

54
Armoe tot op de geestelijke draad
ontlast van wensen
ontlast van eigenheid
ontlast van armoe zelf
van leegte
van weten
van ongrond

in dit niets-meer
is plaats eerst
voor het Rijk.

Sprokkels

De Chinese wijsgeer Lao-tze heeft gezegd: 'Hij die mag sterven, maar niet vergaat, heeft het eeuwige leven.'

Lao-tze zegt, sprekend over de man die waarlijk goed is: 'Hij bezielt maar bezit niets. Hij handelt maar eist niets. Verdiensten volbrengt hij maar hij staat er niet bij stil. Aangezien hij er niet bij stilstaat zullen zijn ver­diensten hem nooit verlaten.'

Lao-tze heeft gezegd: 'Het eeuwige niet kennen veroorzaakt het opkomen van hartstochten, en dat is kwaad.'

Lao-tze heeft in een van zijn uitspraken gezegd: 'Zij die deugden (dharma) hebben wijden zich aan hun verplich­tingen; zij die geen deugden bezitten wijden zich aan hun eisen.'

Tagore - citaten

• Het realisme in de Mens is het dier in hem, waarvan het leven slechts tijdsduur kent; het menselijke in hem is zijn realiteit die het eeuwige leven als achtergrond heeft.
  
• Weer herhaal ik dat de gevoelens en idealen die de mens in zijn proces van zelfcreatie heeft opgebouwd, herkend moeten worden in hun totaliteit. In al onze vermogens of hartstochten is er niets dat geheel en al goed of kwaad is; zij zijn alle de bestanddelen van de grote menselijke per­soonlijkheid. Het zijn noten die vals klinken op de ver­keerde plaatsen; het behoort tot onze opvoeding ze tot akkoorden te maken die kunnen harmoniëren met de groot­se muziek van de Mens.
  
• Onze religie is het innerlijke principe dat déze onderne­mingen en uitdrukkingen en dromen omvat waardoor wij Hem naderen in wiens aanschijn wij zijn gemaakt.
  
• De mens, als schepsel, vertegenwoordigt de Schepper, en dat is de reden waarom het van alle schepselen hem mogelijk is ge­worden, deze wereld in zijn kennis, in zijn gevoel en in zijn verbeelding te omvatten, teneinde in zijn individuele geest een eenheid te verwerkelijken met een Geest die alom is.
  

Uit: Tagore - De Religie van de mens

September

Met dank aan: http://www.hultshome.dk/

Sprokkels

De slaven van de tijd hebben geen weet van de schatkamer der eeuwigheid; degenen, die hun leven als een aards tijdverdrijf zien, doden zichzelf reeds voordat zij beseffen te leven.

Henk Leene

Paulo Coelho

• Engelen zijn ‘liefde in beweging’. Zij rusten nooit, zij strijden om te groeien, en zij staan boven goed en kwaad. Liefde die alles wegbrandt, die alles vernietigt, die alles vergeeft. Engelen zijn gemaakt uit zulke liefde en zijn er tegelijk de boodschappers van.
  De Walkures
  
  Diepgaande toewijding aan een droom beperkt noch begrenst ons: integendeel, het bevrijdt ons. Zelfs een moeilijk, kronkelend pad kan naar het doel leiden, wanneer het maar tot het einde toe gevolgd wordt.
• Maktub
  
  We hoeven niet te weten ‘hoe’ of ‘waar’, maar er is één vraag die allen zouden moeten stellen, telkens we iets aanvangen: ‘Waarvoor doe ik dit?’
• De Walkures
  
  De mens dient zijn toekomst te kiezen en niet slechts te aanvaarden
• De vijfde berg
  

Sprokkels - Tagore

Het heeft de Mens eeuwen geduurd om de vraag naar zijn eigen waarheidsgetrouwe aard te stellen, en nog altijd is hij niet tot een slotsom gekomen. Hij heeft inge­wikkelde religies opgebouwd om zichzelf, tegen zijn natuurlijke neigingen in, te overtuigen van de paradox dat hij niet is wat hij is; maar iets groters. Veelbetekenend bij deze pogingen is het feit dat, teneinde zichzelf waarlijk te kennen, de Mens in zijn religie het visioen van een Wezen kweekt dat hem in waarheid te boven gaat en met wie hij evenzeer verwant is. Deze religies zijn anders in detail en vaak ook in hun zedelijke betekenis, maar er is een gemeenschappelijke tendens. Hierin zoeken mensen hun eigen verheven waarden, die zij goddelijk noemen, in de een of andere persoonlijkheid naar hun eigen beeltenis geschapen. Het brein, dat abnormaal wetenschappelijk is, spot hiermee; maar het dient te weten dat religie in essentie niet kosmisch of abstract is. Het vindt zichzelf als het de Brahma in de mens aanraakt; op een andere manier is er geen rechtvaardiging voor zijn bestaan.

Tagore – De religie van de mens.

De profundis

Er is een stoppelveld waarin een zwarte regen valt.
Er is een bruine boom; die staat daar eenzaam.
Er is een fluisterwind die om lege hutten waait.
Hoe treurig deze avond.
Voorbij het gehucht
leest de zachtmoedige wees nog schaarse aren.
Haar ogen dwalen rond en goudglanzend in de schemering
en haar schoot verwacht de hemelse bruidegom.
Bij het naar huis gaan
vonden de herders het liefelijke lichaam,
vergaan, tussen de doornstruiken.
Een schaduw ben ik, ver van donkere dorpen.
Gods zwijgen
dronk ik uit de bron in het bos.
Op mijn voorhoofd verschijnt koud metaal.
Spinnen zoeken mijn hart.
Er is een licht dat uitdooft in mijn mond.
’s Nachts kwam ik tot mezelf op een heideveld,
stijf van vuil en het stof der sterren.
In de hazelaars
klonken weer kristallen engelen.


Georg Trakl
Het laatste goud van vervallen sterren, tweetalige uitgave,
geselecteerd en vertaald door Jan U. Terpstra - Umbra 1998

Schilderij: Dali

Sprokkels - Tagore

Het idee van de menselijkheid van onze God, of de goddelijkheid van de Eeuwige Mens, is het belangrijkste onderwerp van dit boek[1].

Deze gedachte aan God is niet in mijn hersenen gegroeid door een proces van filosofisch beredeneren. In tegendeel, vanaf de vroegste dagen volgde het de stroom van mijn temperament totdat plotseling een heldere zienswijze in mijn bewustzijn opflitste.

Die ervaring overtuigde mij dat aan de oppervlakte van ons wezen de steeds veranderende fases van het individuele zelf plaats vinden, maar dat daarentegen in de diepte de Eeuwige Geest van de menselijke eenheid verblijft, die onze directe kennis te boven gaat.

Vaak spreekt deze de banaliteiten van ons dagelijks leven tegen en werpt de afspraken omver die wij gemaakt hebben om onze­ persoonlijke exclusiviteit te verzekeren achter muren van individuele gewoontes en oppervlakkige overeen­komsten.

Hij inspireert ons tot verrichtingen die de uit­drukking zijn van een Alomvattende Geest; van een op zichzelf gericht leven verlangt hij onverwachts een ver­heven offer. Niettegenstaande ons tekort aan geloof in de positieve werkelijkheid van ideale waarden haasten wij ons, bij het vernemen ervan, onze levens te wijden aan het ideaal van waarheid en schoonheid en niet-be­loonde dienstbaarheid aan anderen.

[1] De religie van de mens - Tagore