'Ik heb over de Donkere Nacht geleerd,' zei ze tegen het woud, dat nu een en al stilte was. 'Ik heb geleerd dat de zoektocht naar God een Donkere Nacht is. Dat het Geloof een Donkere Nacht is.'Niets opzienbarends, zo bedacht ze, iedere dag in het leven van een mens is een donkere nacht. Niemand weet wat er de volgende minuut gaat gebeuren, en toch gaan de mensen verder. Omdat ze vertrouwen hebben. Omdat ze Geloof hebben.
Of, wie weet, omdat ze het geheim dat in de volgende seconde besloten ligt misschien niet begrijpen. Maar dat was volstrekt onbelangrijk - van belang was het besef dat zij het begrepen had.
Dat ieder moment in het leven een daad van Geloof was. Dat ze ieder moment kon bevolken met slangen en schorpioenen, of met een beschermende kracht.
Dat er voor het Geloof geen verklaringen waren. Dat het een Donkere Nacht was. Dat zij het kon accepteren of niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten