Afgelopen zomer had hij bij de beek gespeeld, ergens tussen het pad en het water. Het had zachtjes geregend, doorzichtige lichtgroene druppels. Heel klein. Ze hadden zitten luisteren hoe de bladeren de regendruppels vingen. Er hing een dun, kapot spinnenweb. De berkenbladeren trilden en dansten onder het gewicht van de druppels, terwijl de grote bladeren van de esdoorn pas met een schok in beweging kwamen nadat ze door veel druppels waren geraakt. Aan de naalden van de sparrenboom bleven de druppels hangen als tranen.
Uit: Unni Lindell - De rouwmantel
1 opmerking:
Wat een prachtige sfeerbeschrijving!
Een reactie posten