De profeet zei eenmaal dit schone woord: ‘Het menselijk hart is de schrijn, waarin God besloten ligt.’
”Wanneer hij de naam van God aanroept, vergeet de mens zijn begrensdheden en de gedachte aan het onbegrensde drukt zich in zijn ziel af. Dit voert hem op tot het ideaal van onbegrensdheid. Dat is het geheim van de uiteindelijke bereiking in het leven.”
De mystieke wijn, het opgaan in het innerlijk wezen doet al de strijd, het leed, de angsten en de zorgen van de fysieke en mentale wereld verdwijnen, zodat zij voor altijd voorbij zijn. De mens die dit kan, is tot rust gekomen. Hij beleeft die gelukzaligheid, die men op geen andere wijze kan ondervinden.”
Daarom, zij wier hart geluisterd heeft naar Gods woord, hebben eerst de rust in hun leven ontwikkeld.”
Het enige dat de mens verhindert geestelijk te stijgen, of tenminste koers te zetten naar het doel waarvoor hij op aarde gekomen is en dat hij verlangt te bereiken – het enige dus dat hem tegenhoudt, is dat het denken zo wordt ingenomen door de eisen en behoeften van het lichaam, dat het nauwelijks een moment kan vinden om zich geheel en al open te stellen voor het licht van de ziel.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten