Dit blog beoogt een verzameling te worden van citaten uit boeken die ik zelf heb gelezen en waar ik bijzonder door geraakt werd. Ook komt er een gedeelte met websites die ik bezocht en waar ik net dat 'iets' vond om er een tijdje te blijven hangen en er ook terug te keren
Ik bin erchtinkend oangeande minsken, dy’t grut wurden binne yn in tonne en noait oars dien hawwe as troch in gatsje sjen.
"Bijgelovigheid is het nietszeggende gemakkelijke woord, waarmee grove geesten schimpen op de allerfijnste ontroeringen, zieningen en begaafdheden van de menselijke ziel."
Zingend en zonder herinnering
104
Als ik ooit verleden ben
Soms zeilt een schip oostwaarts,
Beste blogvolgers en bezoekers van mijn blog,
Hoe kan de mensch geheel eerlijk zijn, die maar een klein deel van zichzelf verlicht ziet door zijn besef?
De wijze, zoekend zijn Hoogste Zelf, wil ook het kleine, tijdelijke Zelf verliezen om juist daardoor het gemeenschappelijke Zelf te vinden.
Voor Anne de Vries
102
Mensch
Vee 
De maan schijnt in mijn lijf, maar mijn blinde ogen kunnen haar niet zien.
O, vriend, hoop op Hem, terwijl gij leeft, weet terwijl gij leeft, versta terwijl gij leeft, want in het leven schuilt de verlossing. 
Ik meende ook, de Godheid woonde verre,
Dagtekst van vrijdag 17 september 2010.
Raimon Panikkar, Spaans priester en bekende pleitbezorger van de interreligieuze dialoog, is op donderdag 26 augustus overleden. Panikkar werd in november 1918 in de Spaanse stad Barcelona geboren als zoon van een Indische vader en een Catalaanse moeder. Hij werd in 1946 tot priester gewijd en behaalde doctoraten in scheikunde, filosofie en theologie. In 1953 verhuisde hij naar India om er te doceren, maar ook om er de plaatselijke cultuur en filosofie te bestuderen. Ter plaatse werd hij een fel voorvechter van een betere verstandhouding tussen christenen en hindoes. 
'Voorwaarde voor de ontmoeting met anders-gelovigen is voor mij de ontwapening. Daarmee bedoel ik dat we de ander niet moeten tegemoet treden bewapend met al onze culturele en godsdienstige vooroordelen en met de gedachte dat wij de enige zijn aan wie God zich kenbaar heeft gemaakt.
'Voor het laatst deed jij
'Gelukkig wie vredelievend zijn,
De schoonheid van het hart
Zoek mijn broeder, zonder je te laten
Wat als je sliep?
De eerste stap naar dat doel is zo eenvoudig
Alles heeft zijn tijd
4 Geslachten gaan en geslachten komen, en de aarde blijft almaar bestaan. 5 De zon komt op en de zon gaat onder en haast zich dan weer naar de plaats waar haar loop begint. 6 De wind waait naar het zuiden en draait naar het noorden. Hij draait en draait en waait en telkens keert hij op zijn draaien terug. 7 Alle rivieren stromen naar zee en de zee raakt niet vol. Naar de plaats waar ze begonnen zijn keren de rivieren terug om opnieuw te gaan stromen. 8 Het wordt een vermoeiend verhaal en geen mens kan er iets over zeggen. Hij kijkt wel maar ziet niets, hij luistert zonder iets te verstaan. 9 Wat geweest is zal weer zijn. Wat gebeurd is zal weer gebeuren: nieuw is er niets onder de zon. 10 Er is wel eens iets waarvan men zegt: 'kijk, dit is iets nieuws!' Maar dat is niet zo: In vroeger tijden was het er ook al. 11 Aan de mensen van vroeger wordt niet meer gedacht, evenmin als aan die van later zal worden gedacht door degenen die na hen komen
In een wereld werd ik verlost uit een (andere) wereld
Voor mij alleen de weg. Voor mij alleen.
'De wind, die eigenlijk alleen zo nu en dan maar eens komt neergestreken, voortdurend komende van en onderweg naar elders, maar nooit constant op één plaats bezig, draagt vlaagsgewijs nu eens verkwikkende, dan weer onverkwikkende geuren aan, en soms een wolk vlinders of libellen, maar ook wel soms een zwerm zwarte vogels, - en is hij weer voorbij, dan blijft nog geruime tijd alles in de tuin, wat maar bewegen kan en door hem is aangeraakt, in beweging.'
Liefste, als ik dood zal zijn,
Toen ik door het maanlicht liep
Ik had u niet gevraagd: gij zijt gekomen…
Wees niet bevreesd, wanneer de nacht gaat vallen,
Mijn woorden zullen nooit op vleugels drijven
Alweer een mens onder mijn trein
Vanaf morgen tot en met 24 juli ben ik op vakantie in Vlaanderen en dus even niet on-line.
mijn moeder is mijn naam vergeten
Een aangrijpende initiële ervaring, die ons door de gunst van het lot ten deel valt, betekent als zodanig nog niet het begin van de innerlijke weg. Deze betreden wij eerst dan werkelijk, wanneer wij bewust en uit eigen vrije wil de eerste schrede doen.
In tijden waarin de interesses van de mensen door de overweldigende kracht van het lot gericht worden op de wereld buiten hen, moet de sfeer van het innerlijke leven eerst recht bewust en standvastig worden behoed en onderhouden.
Ashtavakra sprak:
Königslied
Zoals een mens de betekenis van een boek niet kan begrijpen
13 Sept 1875.
18
A la claire fontaine
M'en allant promener;
J'ai trouvé l'eau si belle
Que je m'y suis baigné.
Il y a longtemps que je t'aime,
Jamais je ne t'oublierai.
Sous les feuilles d'un chêne
Je me suis fait sécher;
Sur la plus haute branche
Le rossignol chantait.
Il y a longtemps que je t'aime,
Jamais je ne t'oublierai.
Chante, rossignol, chante,
Toi qui as le coeur gai;
Tu as la coeur à rire,
Moi je l'ai à pleurer.
Il y a longtemps que je t'aime,
Jamais je ne t'oublierai.
J'ai perdu mon amie
Sans l'avoir mérité,
Pour un bouquet de roses
Que je lui refusai.
Il y a longtemps que je t'aime,
Jamais je ne t'oublierai.
Je voudrais que la rose
Fût encore au rosier,
et que ma douce amie
fut encore à m'aimer
Il y a longtemps que je t'aime,
Jamais je ne t'oublierai.
Blijf er ieder moment van de dag op bedacht om datgene wat gij onder handen hebt weloverwogen en rechtvaardig te verrichten, met nauwgezette, oprechte ernst en vol bereidheid, en laat u niet door uw verbeeldingen meesleuren. 
